Hoe gaat het eigenlijk met ons Dames 1 team in de 3e Divisie?
Ja dat is een vraag die de meeste mensen, die betrokken zijn bij onze vereniging Vonk en meestal ook bij iedere thuiswedstrijd op de tribune zitten, denk ik wel kunnen beantwoorden. Het zou zo maar een vraag bij een of andere Pubquiz kunnen zijn. Het antwoord is simpel: “Heel goed”.
Inderdaad tot op heden gaat het erg goed met de prestaties van ons dames 1 team. Het afgelopen seizoen kampioen geworden in de Promotieklasse, en dit seizoen uitkomend in de 3e Divisie B. Ja en wat kun je als dames team dan verwachten? Is het niveau verschil met de Promotieklasse groot? Of is het een beetje vergelijkbaar? Allemaal vragen waar je op voorhand gewoon geen antwoord op kunt geven. Je moet het aan den lijve ondervinden, zoals dat meestal mooi gezegd wordt. Dit weet je pas tijdens het verloop van de competitie.
Als ik dit stukje schrijf, dan hebben wij inmiddels al 8 competitiewedstrijden achter de rug, en hierop terugkijkend mag je wel concluderen dat het niveau in de 3e Divisie, in vergelijking met de Promotieklasse, toch wel wat hoger ligt. Je moet elke wedstrijd vol aan de bak, en gemakkelijke tegenstanders kom je dan ook niet tegen. Tot nu toe kan ik alleen maar zeggen dat ons dames team zich kranig weert in de 3e Divisie, en dat zij bij de thuiswedstrijden, nog ongeslagen zijn. Ook de manier waarop de wedstrijden gespeeld en beleefd worden is erg goed te noemen, en ook tijdens de trainingen is de instelling en beleving goed te noemen. Kortom: Dikke prima dus!!!!!
Ik was aan het begin van de competitie dan ook erg benieuwd of onze dames het niveau van de 3e Divisie wel aan zouden kunnen. Nou ik kan jullie vertellen dat dat wel het geval is. Na 8 wedstrijden staan wij op een keurige 3e plaats, en deze plaats is, in mijn ogen, dan ook dik verdiend. Wat mij opvalt aan ons team, is dat wij over veel veerkracht en strijdlust beschikken. Dit is in de afgelopen 8 wedstrijden meerdere keren terug gekomen. Neem nou bijvoorbeeld onze laatste thuiswedstrijd tegen VC Sneek, van zaterdag 18 november. VC Sneek beschikt over een paar hele lange dames, en hun blok was dan ook hun sterkste wapen. Onze dames waren ietsje kleiner dan de dames van Sneek. Wij gingen in het begin van de wedstrijd voorop in de strijd. Het liep lekker, en wij namen al gauw afstand van Sneek. Maar gaandeweg het verloop van de 1e set, kreeg Sneek meer vat op onze aanvallen, met name met hun blokkering. Als je gaandeweg de set erachter komt dat het blok van Sneek sterk is, en je dit al meerdere keren getest hebt, dan moet je creatief zijn en de verdediging van Sneek op een andere manier gaan testen. Dit kan door tactisch te gaan spelen, en dat deden we dan ook. Wij wonnen deze set uiteindelijk met 25-18. Een mooie opsteker, want Sneek is toch gewoon een goede tegenstander die je zeker niet moet onderschatten. Je zou dan ook denken, wij gaan in de 2e set op dezelfde manier verder spelen, als in de 1e set het geval was. Maar ja dan blijkt alweer dat dat niet het geval is. De 2e set was voor ons een set om gauw weer te vergeten. Alles wat mis kon gaan, ging dan ook mis. Sneek had een ijzersterk blok, en hun aanval was ook niks mis mee. Wij hadden gewoonweg geen antwoord op hun spel. Wij verloren deze set dan ook met maar liefst 11-25. Ja dat was een dikke domper voor ons, vooral na zo’n goede 1e set. En dan volgt natuurlijk de volgende vraag: Hoe gaan onze dames met deze domper om? Blijven ze erin hangen? Of kunnen ze dit naast hun neerleggen, en weer met volle strijdlust aan de 3e set beginnen? Ik had nog wel even dat ze de 2e set moesten vergeten, en op naar de 3e. Een en ander gewijzigd in onze opstelling, en de 3e set ging van start. En datgene waar ik op gehoopt had, gebeurde gelukkig dan toch. De focus was er weer, er werd voor ieder punt geknokt, het vertrouwen in elkaar was weer terug en de strijd ging dan ook gelijk op, tot het einde aan toe. In de slotfase van deze set wist Demi, ik denk de kleinste speelster van het veld, zelfs een prachtig blok te zetten, en dat tegen de langste speelster van het veld. De strijdlust en het geloof in een goede afloop was er weer, en wij wonnen deze set met 25-23. Dit is dus een mooi voorbeeld van “veerkracht” tonen tijdens een wedstrijd en erin geloven dat je een wedstrijd altijd nog kunt laten kantelen, als je er maar in gelooft.
De weerstand in de 4e set was bij Sneek dan ook gebroken, en men geloofde niet echt meer in een goede afloop van de wedstrijd. Er werd bij Sneek in het veld gediscussieerd en het liep dan ook niet meer bij hun. Wij wel, en wij gingen door. Vooral de manier waarop wij deze set speelden was indrukwekkend. Op alle fronten werd Sneek aangevallen, en wij speelden erg sterk. Vooral verdedigend stond het als een huis bij ons. Uiteindelijk deze set ook gewonnen met 25-18. 3-1 winst dus, en wij kunnen dan ook weer 4 punten bijschrijven bij ons totaal.
Zo zijn er dit seizoen wel meer momenten tijdens de wedstrijden geweest waarbij wij bij tegenslag veerkracht hebben getoond, en alsnog de wedstijd op een positieve manier tot een goed einde wisten te brengen.
De laatste 3 wedstrijden, die wij nog voor de naderende kerstdagen moeten spelen, worden belangrijke wedstrijden voor ons. Wij moeten dan spelen tegen S.V.I. die op dit moment bovenaan staat in de competitie, vervolgens de laatste thuiswedstrijd tegen Donitas uit Groningen, die op een 2e plaats staat, en dan uiteindelijk de laatste wedstijd van deze 3 tegen CoVos, die theoretisch een gelijk aantal punten hebben met ons, en op de 4e plaats staat. Spannende wedstijden dus, waarbij wij kunnen laten zien of wij thuis horen in de bovenste regionen van de 3e Divisie.
Even een kleine update van ons dames team dus, en is iedereen weer een beetje op de hoogte. Ik ga ervan uit dat wij elkaar bij de laatste thuiswedstrijd tegen Donitas weer zullen zien in de Drostenhal.
Groetjes,
Martin