Het volleybalseizoen 2024 – 2025 zit er alweer op, en het afgelopen weekend zijn er in diverse sporthallen de prijzen weer verdeeld. Denk hierbij aan Kampioenschappen, degradaties, en de plaatsen in de poule die recht geven om PD wedstrijden te spelen voor lijfsbehoud of promotie naar een hogere klasse. Dit gold dit seizoen ook voor ons D1 team, wat een seizoen hebben wij met z’n allen meegemaakt. Uiteindelijk zijn wij op een verdienstelijke 3e plaats geëindigd, 3 punten achter de uiteindelijke kampioen VC Zwolle en de nummer 2 Reflex uit Kampen. Vandaar ook de titel van dit stukje “Net Nait”. Dit is Gronings voor “Net niet”, wat zeker voor ons D1 team geldt.
Maar hoe is het seizoen eigenlijk verlopen voor ons? Nou een heel goed seizoen kan ik wel zeggen. Onze selectie was in het begin van het seizoen compleet, en wij waren in oktober klaar voor de strijd. Alles verliep naar wens, de selectie was fit, en er werd goed getraind. Alleen was het begin van het seizoen niet zoals ik verwacht had. De 1e wedstrijd van het seizoen moesten wij, in onze Drostenhal, spelen tegen Volco uit Ommen, en deze wedstrijd werd door ons vrij gemakkelijk met 4-0 gewonnen, nou geen probleem toch? Zou je denken, maar dat was dus niet het geval. Floor, onze passer/loper, liep in de 1e set als een zware knieblessure op, waardoor zij niet meer verder kon spelen. Dit was echt een domper voor ons, de wedstrijd uiteindelijk wel gewonnen, maar zeker ook iets verloren, namelijk een goede speler. Maar goed, wij moesten wel verder natuurlijk. We hebben hier en daar wat aangepast in de selectie, en wij zouden wel kijken hoe ver we zouden komen. Nou dat ging boven verwachting goed. De trainingen waren goed, en de beleving in het veld tijdens de wedstrijden ook. Zelfs bij de uitwedstrijden was dit het geval. Wisten wij het afgelopen seizoen maar een paar uitwedstrijden te winnen, dat was dit jaar heel anders het geval. En daar hebben wij onze winst gepakt dit seizoen, en ook hierin zijn wij dit seizoen beter geworden met elkaar.
Dat begon al bij de 2e wedstrijd tegen onze “angstgegner” IJsselmuiden. In deze wedstrijd kon ik natuurlijk niet beschikken over Floor, in verband met haar knieblessure, maar ook Danique en Manon vielen geblesseerd af. Hierdoor had ik maar 7 speelsters tot mijn beschikking, en moest notabene Laura, onze spelverdeelster, in het veld als libero spelen. Alle ingrediënten waren aanwezig om deze uit wedstrijd niet winnend af te sluiten. Maar dat was dus niet het geval. Wat een goede wedstrijd hebben wij gespeeld. Natuurlijk moesten wij allemaal vol aan de bak, en 100% inzet was gewoon niet genoeg. Wij moesten een inzet laten zien van 150% of meer, en dat gebeurde dan ook. Wij wisten deze wedstrijd met 0-4 te winnen, en hoe?. Een geweldige prestatie van ons allemaal, dit was dus een echte teamprestatie. De 1e uitzege was dus een feit. Vol vertrouwen gingen wij de komende wedstrijden tegemoet.
Ondertussen moesten wij natuurlijk ook nog onze bekerwedstrijden afwerken, en dat ging ook niet zonder succes. In de poulefase hadden wij afgerekend met Tjoba en Olhaco. Dit betekende dan ook dat wij doorgedrongen waren tot het knock-out systeem. Eerst moesten wij uit spelen tegen de Bevers, en deze wedstrijd met 3-1 gewonnen. Vervolgens thuis gespeeld tegen Flash Nieuwleuzen D3, en deze ook gewonnen met 3-1. En vervolgens waren wij zomaar doorgedrongen tot de kwart finales. Zover waren wij in het bekertoernooi nog nooit gekomen, dus dat was ook al een momentje van ons. De kwart finale werd in januari 2025 gespeeld tegen Flash Nieuwleusen D2.
En de competitie ging ook gewoon door natuurlijk. Wij kenden in de periode november en december een wisselvallige periode. Er werd thuis van Reflex D2 verloren, wat onze enige thuis nederlaag van dit seizoen was, en 2 uitwedstrijden tegen Zwolle en Meppel werden ook verloren. Een iets mindere periode dus. Ondanks wat kleine missertjes stonden wij halverwege de competitie een keurige 3e plaats. Gezien de kleine blessures en het uitvallen van Floor was dit een prima prestatie van onze dames.
In januari speelden wij dus de kwart finale wedstrijd in het bekertoernooi tegen Flash Nieuwleusen D2. Ook dit was weer een krankzinnige wedstrijd, met aan het eind van de 5e set het hoogtepunt van de wedstrijd waarbij Flash dacht dat ze de wedstrijd gewonnen hadden, maar het definitieve punt werd door de scheidsrechter uiteindelijk aan ons toegekend. De 5e set ging dus verder, en wij wisten deze set uiteindelijk te winnen met maar liefst 21-19, en dus de wedstrijd ook gewonnen met 3-2. De halve finale was bereikt, wat een succes, en wat waren we blij met elkaar. Deze halve finale moesten wij in onze eigen Drostenhal spelen tegen VC Sneek D4. De tribune die avond was afgeladen vol met supporters, en dit was ook weer een wedstrijd om je vingers bij af te likken. Het ging alle sets gelijk op, er werd voor elk punt geknokt, en de ene aanval was nog mooier dan de andere. Dit gold voor beide partijen, maar uiteindelijk wist Sneek de wedstrijd met 3-0 te winnen, maar wel met minimale verschillen. De setstanden waren: 22-25, 23-25 en 23-25. Deze setstanden zegt genoeg denk ik.
De competitie ging weer verder, en wij zaten in een lekkere “flow”. In onze poule werd nu al duidelijk welke teams om de prijzen zouden gaan spelen. Het ging tussen Zwolle, Reflex D2 en wij. Het was dus zaak om niet teveel punten te “morsen” en dus moest je proberen om bij iedere wedstrijd minimaal 4 punten te pakken. Anders raak je direct achter bij de concurrentie. De resterende 8 competitie wedstrijden wisten wij allemaal winnend af te sluiten, maar hier en daar werden er helaas onnodig punten verspeeld, maar het bleef wel ontzettend spannend in onze poule. Een van de wedstrijden waar wij punten hebben laten liggen was tegen Reflex D1. Hierbij moesten wij niet tegen 6 speelsters spelen, maar tegen 8. Te weten 6 speelsters van Reflex en de 2 aanwezige scheidsrechters. Wat was dit wederom een bizarre wedstrijd, waarbij het adrenaline gehalte extreem hoog was. 2-0 achter, en dan uiteindelijk toch nog weten te winnen met 2-3, onder zeer moeilijke volleybal omstandigheden. Zelfs een gele kaart voor Lyanne wist ons niet van de wijs te brengen. Respect voor ons team, dat wij ons hoofd koel hebben gehouden, wat natuurlijk erg moeilijk was, maar uiteindelijk wisten wij toch de winst te pakken. Maar ja, dit zou zomaar kunnen betekenen dat je deze verloren punten aan het eind van de rit, om het kampioenschap of PD net tekort komt. Op 22 maart moesten wij tegen Emmen spelen. Dit was een lastige wedstrijd voor ons, en het was dan ook keihard werken en knokken voor ieder punt. 1e set verloren met maar liefst 31-29, 2e en 3e set gemakkelijk gewonnen, en 4e set wederom, door veel eigen fouten, verloren. De 5e set was een “appeltje/eitje”. Wel gewonnen, maar wederom weer wat puntjes laten liggen.
En dan nadert de ontknoping van de competitie. Na de wedstrijd tegen Emmen moesten wij nog 2 wedstrijden spelen tegen VC Zwolle, de koploper op dat moment, en Volco. Op zaterdag 29 maart was de clash tegen Zwolle. Als wij bij deze wedstrijd de volle 5 punten zouden pakken, dan deden wij weer volop mee voor het kampioenschap, of om de 2e plaats die recht geeft om PD te spelen. En een clash van een wedstrijd werd het. Een ieder die dit leest, en die bij deze wedstrijd aanwezig was, kan dit alleen maar beamen. De tribunes waren goed gevuld, en de supporters werden getrakteerd op een mooi stukje volleybal van onze kant. Vanaf het begin af aan was het volle druk van ons op Zwolle. Alles lukte, de energie was aanwezig, en Zwolle kreeg geen vat op ons hele goede spel. De ene na de andere set werd door ons binnen geharkt, en voordat Zwolle het in de gaten had was de wedstrijd afgelopen, en hadden wij met 4-0 van hun gewonnen. Nu was er dus echt een tik uitgedeeld naar Zwolle, met nog 1 wedstrijd te spelen.
Na de mooie wedstrijd tegen Zwolle, hebben wij als team afscheid genomen van Lisa en Lyanne. Zij gaan ons, na dit seizoen, helaas verlaten. Lyanne gaat studeren in Leeuwarden, en Lisa gaat voor een bepaalde tijd naar Curaçao verhuizen. Wat zullen wij hun missen de komende jaren. Maar goed, ook daar moet je met het gehele team weer aan werken, wat weer een uitdaging voor ons allemaal zal zijn. Ik persoonlijk wens Lisa en Lyanne veel goeds toe met al datgene wat zij gaan doen, en ik wil hun dan ook bedanken voor hun inzet dit seizoen. Ik zal jullie zeker gaan missen.
En dan de laatste wedstrijd van het seizoen. Wij moesten pelen tegen Volco uit Ommen, die inmiddels al gedegradeerd was. De wedstrijd stond gepland om 15.30 uur. VC Zwolle moest om 12.00 spelen tegen IJsselmuiden, maar wist dit vrij gemakkelijk te winnen met 4-0. Dat betekent dat wij dus geen kampioen meer konden worden, alleen nog maar 2e. Dit was afhankelijk van onze uitslag tegen Volco, en wat de uitslag van Reflex D2 zou zijn. Wij wisten met 3-1 te winnen van Volco, en ook Reflex D2 wist met 3-1 te winnen. Dus uiteindelijk zijn wij op de 3e plaats geëindigd, wat natuurlijk een bijzonder goed resultaat is.
Ik hoop verder dat de revalidatie van Floor haar knie voorspoedig zal verlopen, en dat zij gedurende het nieuwe seizoen hopelijk aan kan sluiten bij de groep. Rustig opbouwen, en als het kan, dan weer knallen met zijn allen. Zou ik zeggen.
Even wat statistieken:
In het seizoen 2023-2024 hebben wij 9 uitwedstijden verloren, en dit seizoen hebben wij maar 3 uitwedstrijden verloren. De thuiswedstrijden waren identiek aan het vorig seizoen. 1 thuiswedstrijd verloren, en de rest van de thuiswedstrijden allemaal gewonnen.
Er zit dus een duidelijke stijgende lijn in ons team, waarbij te zien is dat al onze spelers dit jaar ook weer beter zijn geworden in hun ontwikkeling.
Voor mijzelf was het wederom een prachtig seizoen. Met veel plezier reed ik iedere week met mijn auto van het wonderschone Musselkanaal, naar Coevorden, in de wetenschap dat het weer een mooie training of wedstrijd zou worden. Ik wil iedereen dan ook bedanken voor hun support van ons team, op wat voor manier dan ook. Volgend seizoen weer een jaar 3e divisie, en hopelijk zetten wij de stijgende lijn voort, en hebben wij aan het eind van het volgend seizoen wel een heel mooi feestje te vieren. Wie weet, maar goed dat is voor latere zorg. Ik wil iedereen alvast een fijne vakantie toewensen, en wij zien elkaar ongetwijfeld het volgend seizoen in onze eigen “Drostenhal”
Groetjes,
Martin de trainer
